Rojêkê zilamek li nav erdê xwe cot dikir erdê wî jî nezîkî gund e dema nîvroj tê zilam jî hêvîya jina xwe ye ku jê ra xwarinê bîne. Zilam dibîne wa yek ji dûrve tê lê hebikî din wê zilamek Hera ba jina wî wê tecawizî wê bike zilam jî dibîne û lez û bez direve zilamê din jî wî dibîne ew jî direve lê çaxa direve hinek baqê nîska radihêje tê nav gund xelk dibêjin çi bûye hûn çima direvin yê tecawîzcî dibêji Wille min hinek baqê nîskan rahiştê ji bona wê ye. Gundî jî dibêji şerm e law ma ji bona bakik nîska hûn li hevdû dixin
Zilam jî dibêji yê zane zane yê nizani jî baqê nîska ye.
Nizanim ramana vê çîroke çi bû
YanıtlaSil